۱۳۹۰ آذر ۸, سه‌شنبه

کربلای ما (افشار) خونین تر از کربلای عراق است


برای خواننده گان: این متن را  روی بحث های که در گروه "هزاره های جهان متحد شویم" صورت گرفت، جمع آوری کرده ایم، و به هیچ عنوان قصد ما توهین به عاشورای حسینی، و تحقیر عقیده های افراد معتقد به برگزاری مراسم عاشورا نیست، از پخش کردن این متن میخواهیم که گفته ها و نظریات بعضی جوانان هزاره را به گوش همه برسانیم.
 
 
هزاره ها کربلای خود را در (افشار، یکاولنگ، بامیان، مزار شریف) داشته اند. آیا روز عاشورا بدتر و خونین تر از فاجعه افشار بود؟ در روز عاشورا امام حسین(ع) با 72 تن یارانش به شهادت رسیدند، در حالیکه در افشار ما بیش از 700 تن شهید دادیم و بیش از 4000 خانه غارت و چپاول گردید، در روز عاشورا اهل خانواده امام حسین(ع) را بی خانه کردند و به خیمه های شان آتش افروختند، در حالیکه در فاجعه افشار خانه های همهء ساکنین را چور و چاپوال کردند، و ده ها جنایت های ضد بشری را روی زنها و اطفال تحمیل کردند !
 ما حسین را دوست داریم، حسین قیام عدالت خواهی کرد ولی این به این معنی نیست که ما دارو ندار خود را فدایی حسین کنیم و حسین خودش هم باید درک کند، ما مردم که بیشتر از حسین و اولاد حسین مظلوم هستیم نباید حسین از ما انتظار داشته باشد که ما هر سال در۱۰ روز تمام دارای خود را در راه حسین به خرج بدهیم.
ما هزاره هستیم، حسین را دوست داریم و اورا سمبول عدالت میدانم ولی لازم نمی بینیم که ده روز بخاطر حسین گریه کنم ، ناله کنم در صورت که خود مان از حسین (ع) مظلوم تر و بی پناه تر هستم.
برای ما فاجعه افشار به مراتب درد ناک تر و وحشتناکتر از فاجعه کربلا است.
 در کربلا یک علی اصغر بود بلکه در افشار صد تا علی اصغر شیرخواره به شهادت رسیده. در کربلا یک علی اکبر شهید شده در افشار دو صد علی اکبر شهید شده، در کربلا یک حسین شهید شده در افشار سه صد حسین شهید شده اند، در کربلا یک قاسم شهید شده در افشار یک صد و بیست قاسم شهید شده، در کربلا یک زینب بی سر نوشت شده بلکه در افشار هزار تا زینب بی سرنوشت شده.(به گفتهء جوان هزاره)
در هیچ جنگی دنیا و جنایت ضد بشری، طفل شش ماهه در شکم مادرش از بین برده نشده، ولی در کربلای ما این جنایت هم صورت گرفت، بنا بر این: اگر بزرگ شود مثل مزاری علیه ظالمان قیام خواهد کرد! (گفته جوانی هزاره)

افشار اگر بالاتر از کربلا نیست ، پایانتر که هیچ نیست. چرا که در کربلا امام حسین برای جنگ آماده بود و نظامی بودند ، ولی افشاریان مردم عادی بودند و نظامی نبودند ، مهمتر از آن در افشار بر علاوه اسارت اطفال و زنان ظلمی صورت گرفت که زبان یاری گفتنش را ندارد تجاوز صورت گرفت و انسان خجالت میکشد از گفتنش ولی در کربلا تنها اسارت اهل و عیال امام حسین (ع) صورت گرفت. افشاریان به مراتب مظلوم تر از کربلا یی ها بودند، اما دریغا که ما مردم دیده بینا نداریم.

(اول تاریخ خود را بدان، سپس تاریخ دیگران را بخوان)،امروز نسل جوان هزاره هر سال برای شهادت امام حسین (ع) اعزاداری میکنند و هر یکی دربارهء امام حسین تیوریی در زهن دارند، در حالیکه بیشترین نسل جوان از افشار و جنایات افشار بی خبر هستند، این باعث شرم هست! در کربلا که چند صد سال قبل جنایات صورت گرفته، همه ما از آن علم داریم و آگاه هستیم، و افشار ما که چند سال قبل تحت جنایت قرار گرفت  و هزاران هزاره شهید شدند، را کاملاً فراموش کرده ایم. مزاری کبیر گفته: ملتی که در قبال که سرنوشت خود حساس نباشد ، مرده است.
آیا ما در قبال سرنوشت خود حساس بوده ایم؟ ما ملت تاریخ خود را فراموش کرده ایم. کربلای خود را فراموش کرده ایم(عقیدهء بعضی جوانان).
گفته یی از شریعتی: در شگفتم از مردمی که خود زیر شلاق و ظلم زندگی میکنند ولی برای حسین که آزادانه زندگی کرد و آزادانه شهید شد ، میگیریند. بیاییم اول زخم های خود را مداوا کنیم، سپس به تاریخ دیگران سری بزنیم(عقیدهء بعضی جوانان).
بعضی جوانان هزاره به این باور اند که بهتر است که هر سال پول مصرف کردن بخاطر برگزار عاشورا و محرم، ما مجالسی برگزار کنیم که در آن روی کربلای خود ما صحبت صورت بگیرد، اولاً باید از خود با خبر شویم و این جوانان این بغض را هم در دل دارند که هر سال ما به یاد بود شهید امام حسین (ع) مراسم اعزا برگذار میکنیم، در حالیکه روی مسأله افشار هیچ کاری صورت نمی گیرد!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر